FORMULACIÓN: 2 actores. Asignaselles 3 frases curtas a cada un, de varios textos teatrais (neste caso colleunos de Caryl Churchill)
DINÁMICA: Comeza un actor en escena cunha actividade. Entra o outro personaxe. Deberán insertar as frases en calquera orde. So poden dicir as frases asignadas (taén poden dicir "si" ou "non"), sen mímicas. O resto é silenzo, que se ve alimentado pola acción ata que chega o momento axeitado para dicir a frase.
FINAL: remata cando se dixeron as 6 frases.
VARIANTE: 5 actores con 2 frases
OBXECTIVOS: habitar o silenzo
COMENTARIOS: eu non o fixen. Foi interesante. Consiste en encontrar "motivación" para as frases.
En xeral, os personaxes deben cambiar de estado de ánimo cada 5 minutos, tanto na escrita coma na impro.
FORMULACIÓN: 4 actores e 4 cadeiras en semicirculo. Cada actor non pode alonxarse máis de 1m da súa cadeira. Hai unha situación "1" entre A e B, unha situacion 2 entre B e C, unha situación 3 entre C e D e unha situación 4 entre D e A. O profesor asigna as situacións a cada parella:
situación 1: A le reprocha a B algo que no debió haber hecho
sit 2: B quiere vender un dromblin a C
sit 3: C quiere convencer a D de que entre en su grupo, asociación, etc.
sit 4: D quiere averiguar sobre un tercero que conoce A
En cada situación solo "existen" la pareja de actores que actúan. Cuando el profesor propone "cambio", los actores congelan. Y cuando vuelven a actuar deben partir del gesto congelado.
VARIANTE1: Nueva situación A con C. Nueva situación B con D
OBSERVACIONES: Importante: hacer gestos extracotidianos para que al congelar quedemos en una posicion comprometida, para arriesgar más.
Este é un exercicio de escrita que non fixemos. Nun bol metemos recursos (pleonasmo, e outros recursos de "prohibido escribir obras maestras") Imos escribindo e de vez en cando imos sacando recursos
Neste exercicio sairon dúas chicas: Clara Gayo e máis Eva. A situación que recrearon era que Clara pretendía quedarse un mes e medio na casa de Eva, pero Eva se mostraba reticente porque habia unha relación densa entre elas no pasado. O personaxes que foron entrando (e saindo) foron: Nekane (a voz da conciencia. entrou e saiu varias veces), e (era un can, por probar. Non falaba, so me relacionaba con elas. Nun momento dado Eva Redondo díxo que debía narrar os pensamentos do can), e alguén mais que non recordo.
As premisas non as recordo, pero supoño que consistían en crear unha situación (a que xurdira entre as protagonistas) con tensión dramática nun espazo habitado.
O profesor é o que indica cun chasquido que debe entrar outro personaxe (calquera). Tamén indica cun chasquido cando deben sair e se debe retornar ao diálogo entre os protagonistas
Os personaxes que entran poden ser un personaxe imaxinario (a voz da súa conciencia, un amigo imaxinario, etc.); un recordo da infancia (alguén que relata a unha delas un recordo de infancia); un flashback (entra a súa mamá na época en que o personaxe era unha nena pequena), etc.